Huragan

Zaczyna się pospieszna ewakuacja mieszkańców. Zostają tylko ci, którzy nie mają jak uciec. Rose Peckerbye załamana po przegranym procesie o alimenty. Bliski obłędu ksiądz chcący udowodnić siłę swojej wiary. Keanu Burns, który mimo zakazu władz przyjechał do miasta, by odnaleźć kobietę, od której sześć lat wcześniej uciekał. Wiatr wzmaga się z każdą chwilą. Zapory przeciwpowodziowe nie wytrzymują, ulice zamieniają się w rwące rzeki pełne aligatorów. W ludziach też coś pęknie. W mieście zapanuje bezprawie, więźniowie wydostaną się na wolność. Wkrótce padną strzały… Druzgocąca siła natury jest w Huraganie mrocznym i gwałtownym tłem dla ukazania tego, co w obliczu dramatu dzieje się w naszych sercach i umysłach – bo przecież nie chodzi tylko o mieszkańców Nowego Orleanu.

Ja, Josephine Linc. Steelson, czarnucha od prawie stu lat, otworzyłam dziś rano okno w porze, kiedy inni jeszcze śpią, wciągnęłam powietrze i powiedziałam: Czuć suką. Bóg jeden wie, że widziałam już niejedną, małą i parszywą, ale takiej, powiedziałam, jeszcze nie, teraz nadchodzi wyjątkowo wredna dziwka i bagna zaraz zaczną bulgotać jak kałuże, kiedy nadjeżdża pociąg. Było to znacznie wcześniej, niż powiedzieli o tym w telewizji, o wiele wcześniej, niż białe tyłki poderwały się, żeby nam, zmęczonym starym czarnuchom powiedzieć, co mamy robić.
(fragment)

Z pozoru styl Gaudégo jest ubogi. Oszczędny, niemal szorstki, odarty z metafor. A jednocześnie niezwykle plastyczny. Jego powieści to prawie filmowe scenopisy. Niemal widzi się poszczególne ujęcia: dalekie plany, zbliżenia, cięcia. Można nawet podłożyć pod nie muzykę.
„Rzeczpospolita”

Laurent Gaudé ma niezwykły dar opowiadania i stwarzania cudownej, acz niezwykle prostej rzeczywistości.
dziennik-literacki.pl

Opowieść pełna wściekłości i nadziei.
Marianne Payot, „L’Express”

Gaudé ubiera odwieczne mity w nowoczesną formę.
„Le Figaro”

Laurent Gaudé (ur. 1972) – francuski dramaturg i prozaik, autor kilkunastu sztuk teatralnych i powieści, m.in. Cris (2001), Śmierć króla Tsongora (2002, W.A.B. 2006), Eldorado (2006) czy La porte des Enfers (2008). Za Słońce Scortów (2004, W.A.B. 2005), przetłumaczone na kilkanaście języków, otrzymał Nagrodę Goncourtów, Nagrodę im. Jeana Giona, nagrodę Populiste, a także nagrodę przyznawaną przez naszych rodzimych studentów: „Lista Goncourtów – wybór polski”. Huragan (2010) to jego najnowsza książka.

Hanna Igalson-Tygielska – tłumaczka z francuskiego i hiszpańskiego, laureatka nagrody „Literatury na Świecie” za przekład Wdowy Couderc Georges’a Simenona (W.A.B. 2010).