|
Leon Chwistek (1884-1944) był nie tylko artystą, ale także matematykiem, logikiem i filozofem, jedną z najciekawszych postaci polskiej nauki pierwszej połowy XX wieku. Historycy sztuki zapamiętają go natomiast jako współzałożyciela „formizmu” – pierwszego polskiego ruchu awangardowego działającego w latach 1917-1922. Jego członkami byli m.in. Tytus Czyżewski, Andrzej i Zbigniew Pronaszkowie oraz Stanisław Ignacy Witkiewicz – wieloletni i bliski przyjaciel Leona Chwistka.
Akwarele pokazane na wystawie w Muzeum Śląskim powstały w latach 1925-1935. Ilustrują opracowaną przez Chwistka teorię „strefizmu” w malarstwie, polegającą na stworzeniu antynaturalistycznego obrazu z wyraźnie wyodrębnionymi strefami, z których każda wyróżniała się jedną dominują barwą oraz zwielokrotnieniem kształtu (formy). Jak pisze kurator wystawy Andrzej Holeczko-Kiehl „W ten sposób artysta stał się jednym z prekursorów abstrakcjonizmu w sztuce polskiej i stworzył jego subiektywną wizję podporządkowaną formie oraz barwie”.
Prace Chwistka wyróżnia charakterystyczna technika, w której łączył rysunek ołówkiem z przejrzystym laserunkowym charakterem akwareli. Prezentowana kolekcja pochodzi ze zbiorów Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.
Tadeusz Szpunar (ur. w 1929 roku w Soninie k. Łańcuta), studiował w pracowni Xawerego Dunikowskiego na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (lata 1950-1956). Debiutował na wystawie „Xawery Dunikowski i jego uczniowie” (Warszawa 1955), od tej pory wziął udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Realizuje rzeźby związane z architekturą, od 1960 roku głównie sakralną. Brał udział w konkursach na projekty rzeźb pomnikowych, w których zdobył liczne nagrody i wyróżnienia. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie i w Warszawie oraz w zbiorach prywatnych. Mieszka i pracuje w Krakowie.
|