Korekta wad wzroku cz.1 (strona: 3)

Parę słów o okularach...
Ze względu na rodzaj materiału soczewki dzieli się na mineralne i organiczne. Mineralne, czyli szklane są najstarszym typem soczewek okularowych używanych przez człowieka. Wśród ich głównych zalet należy wymienić doskonałą jakość optyczną, odporność chemiczną i twardość (mała możliwość zarysowania i uszkodzenia powierzchni). Wadami są: podatność na uszkodzenia mechaniczne (pęknięcia, rozbicia) i wysoka gęstość materiału, czyli ciężar. Waga rośnie oczywiście w przypadkach konieczności stosowania wysokiej mocy soczewek. Dlatego tacy pacjenci częściej zamawiają o wiele lżejsze soczewki organiczne, tzw. plastikowe. Zaletą tych ostatnich, prócz niższej wagi, jest duża odporność na pęknięcia i rozbicia. Zapewnia to większe bezpieczeństwo użytkowania u dzieci i osób aktywnych fizycznie. Dodatkową zaletą jest możliwość ich barwienia na dowolne kolory. Wadą jest łatwa możliwość zarysowania i uszkodzenia powierzchni, ale dzięki zastosowaniu lakierów utwardzających można ją zminimalizować.

Soczewki okularowe ze względu na współczynnik załamania światła dzieli się na nisko-, średnio- i wysokoindeksowe (punktem odniesienia jest współczynnik 1,0, czyli brak załamania). Najbardziej powszechnymi materiałami stosowanymi w optyce okularowej są materiały o współczynniku załamania 1,5, tzw. niskoindeksowe. Soczewki o wyższym indeksie (1,6 – 1,7) są stosowane przede wszystkim w celu zwiększenia estetyki okularów. Są one cieńsze i bardziej płaskie, co jest niezwykle ważne dla pacjentów stosujących okulary o wysokich mocach. Nie są one jednakże pozbawione wad. Cechuje je bowiem większa dyspersja, czyli rozszczepianie światła białego, co może powodować w pierwszym okresie ich stosowania widzenie tęczowych obwódek wokół oglądanych przedmiotów. Nie bez znaczenia jest także ich wyższa cena.

Oprócz korekcyjnej soczewka okularowa może pełnić jednocześnie inne funkcje. Do ochrony oczu przed promieniowaniem ultrafioletowym można zastosować powłokę (filtr) anty-UV. Powłoka przeciwodblaskowa (antyrefleksyjna) jest szeroko stosowana, a jej zadaniem jest zmniejszenie męczących i szkodliwych odbić światła od powierzchni soczewek okularowych. Znacznie poprawia ona także wrażliwość na kontrast, szczególnie w warunkach gorszego oświetlenia. Ta powłoka powinna być stałym elementem soczewek okularowych osób pracujących przy monitorach komputerowych i prowadzących pojazdy.