Fitoterapia

Osoby cierpiące na przewlekłe dolegliwości układu krążenia już teraz powinny pomyśleć o fitoterapii - łagodnej kuracji lekami roślinnymi wspomagającej układ krążenia. Miłorzęb japoński, głóg, kasztanowiec - to tylko kilka z 200 leczniczych roślin posiadających udokumentowane badaniami klinicznymi działanie terapeutyczne i pozytywne monografie Komisji Europejskiej i ESCOP (The European Scientific Cooperative on Phytotherapy). Rośliny te, regularnie stosowane, mogą w znacznym stopniu wspomagać krążenie, pracę serca, leczyć objawy niewydolności żylnej takie jak żylaki, kurcze łydek, obrzęki.

Układ krążenia jest jedną z najbardziej powszechnych chorób cywilizacyjnych naszego wieku. Statystyki są alarmujące. W Polsce, w porównaniu do pozostałych krajów Unii Europejskiej dwa razy częściej umieramy z powodu chorób układu krążenia. W 2001 r. z powodu chorób układu krążenia zmarło 82 692 mężczyzn i 91 117 kobiet, co stanowiło 43% wszystkich zgonów mężczyzn i 54% wszystkich zgonów kobiet. Co trzeci zgon mężczyzn i co dziesiąty zgon kobiet dotyczył osób młodych i w średnim wieku (poniżej 64 roku życia) - wykazały wieloośrodkowe ogólnopolskie badania stanu zdrowia ludności” WOBASZ, przeprowadzone w ramach „Narodowego programu profilaktyki i leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego” Ministerstwa Zdrowia RP „POLKARD 2003-2005”.

Według ekspertów regularne stosowanie leków roślinnych wspomagających pracę układu krążenia przyczyniłoby się do poprawy zastraszających polskich statystyk.

- Fitoterapia jest szybko rozwijającą się dziedziną medycyny akademickiej opartą na dowodach płynących z badań naukowych. Niestety, jej potencjał nadal nie jest wystarczająco wykorzystywany, a nierzadko zdarza się, że jest lekceważony - zarówno przez pacjentów, jak i lekarzy – twierdzi prof. Iwona Wawer, kierownik Zakładu Chemii Fizycznej na Wydziale Farmaceutycznym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Fitoterapia jest uznaną na świecie gałęzią medycyny opartą na lekach roślinnych. W Europie stanowi integralną część lecznictwa. Jej początki wiążą się z ziołolecznictwem. Jako odrębna dziedzina medycyny wydzieliła się w latach 90. XX wieku. Impulsem do tego był intensywny rozwój badań nad roślinami leczniczymi. W odróżnieniu od tradycyjnego ziołolecznictwa nowoczesna fitoterapia opiera się na produktach pochodzenia roślinnego, których właściwości lecznicze zostały potwierdzone podczas badań naukowych przez Komisję Europejską. Jednocześnie powołano instytucję ESCOP, która zajmuje się przygotowaniem monografii poszczególnych roślinnych surowców leczniczych.