Obserwacja śluzu musi być prowadzona regularnie - codziennie i uważnie. Polega ona na pobieraniu (po umyciu rąk) fragmentu śluzu z przedsionka pochwy na opuszek palca lub na płatek ligniny. Tuż po miesiączce ilość naturalnej wydzieliny jest niewielka - jest to okres zwany fazą suchą. Śluz ma wtedy kolor biały i postać maleńkich, nieciągnących się grudek.
Bezpośrednio przed, jak i po owulacji, czyli w środku cyklu, poziom estrogenu w organizmie kobiety osiąga największy poziom, a wydzielina gruczołów śluzowych w macicy zmienia się. Początek fazy płodnej rozpoczyna się, gdy kobieta może wyczuć narastającą wilgotność w obrębie pochwy i przedsionka pochwy. Śluz z matowego staje się wtedy przejrzysty i lepki. Wydzielina ta nie tylko reguluje wędrówkę plemników, ale także odżywia je. Jest podobna do surowego białka kurzego i łatwo daje się rozciągać tworząc długie nitki. Objawy te najczęściej trwają trzy dni, zaś najbardziej płodnym jest ostatni dzień, w którym śluz posiada wyżej opisane cechy (tzw. szczyt płodności). Zapłodnienie jest możliwe w ciągu trzech dni po szczycie. Nie można stwierdzić, czy szczyt płodności już minął tak długo, jak utrzymuje się uczucie śliskości,. Dzień szczytu można rozpoznać tylko w dniu następnym, gdy śluz zmieni się wyraźnie i zniknie odczucie śliskości u wejścia do pochwy.
Cechy śluzu, w zależności od fazy cyklu miesięcznego:
Śluz estrogenny (okołoowulacyjny)
- przejrzysty
- szklisty
- ciągnący się
- daje uczucie wilgotności w pochwie
- śliski, lepki
|
Śluz gestagenny (poowulacyjny)
- nieprzejrzysty
- mętny, kłaczkowaty, gęsty
- nie ciągnący się
- nie ma uczucia wilgotności w pochwie
- nie śliski
|