Mężczyzna jako głowa rodziny jest zobowiązany do zadbania o jej dobrobyt i bezpieczeństwo. W czasach najdawniejszych przypisuje się mu przede wszystkim zdobywanie pokarmu mięsnego. W epoce lodowej, kiedy pokarm roślinny był prawie niedostępny, mężczyzna był głównym żywicielem rodziny. Jego pozycja w grupie była zatem dominująca, zmalała dopiero po wykształceniu się gospodarki rolniczej. To także mężczyźni zajmowali się działalnością rzemieślniczą. Byli szewcami, górnikami, hutnikami, kupcami, jednak przede wszystkim myśliwymi oraz strażnikami bezpieczeństwa domu i rodziny. Stąd broń jest najczęstszym atrybutem męskości. Była też wyznacznikiem funkcji i pozycji społecznej jej właściciela, symbolem władzy. Na wystawie możemy zobaczyć m.in. kopie pięściaków z epoki kamienia, krzemienne ostrza, groty strzał, siekierki oraz późniejsze brązowe i żelazne groty, miecze oraz sztylety, topory bojowe i wiele innych.

Podział w życiu doczesnym na świat kobiet i świat mężczyzn zachowywano także w zwyczajach pogrzebowych. Różnicę m.in. odnajdujemy w różnym w ułożeniu ciał oraz wyposażeniu grobów.

Kurator wystawy Małgorzata Kurgan-Przybylska pisze: „Prezentowane na wystawie sfery działalności kobiet i mężczyzn w pradziejach są wypadkową autorskiego wyboru oraz możliwości wystawienniczych. Niektóre aspekty z życia obu płci pominięto. Naszym zamiarem nie jest bowiem wyczerpujące przedstawienie tematu, lecz skłonienie do refleksji. Wszak nasze życie nie różni się aż tak bardzo od życia naszych przodków”.

autor: / źódło: / opracowanie:
Muzeum Śląskie