Zamiast jednak podnosić larum i ciskać gromowładne morały, Andrucki proponuje pochylić się nad nią z pobłażliwym uśmiechem i wiarą, że dopóki ów uśmiech nie zmienia się w ordynarny rechot, nie jest jeszcze z nami tak źle.

Sześćdziesięcioletni bogacz Harpagon, ojciec dwojga dorosłych dzieci – Elizy i Kleanta, to chciwiec i sknera. Syci się swoją wrodzoną „oszczędnością”, oglądając każdą monetę ze wszystkich stron, by zrobić z niej najlepszy użytek, czyli zachować w sakiewce, wedle zasady: pójdź złoto do złota. Walery, młodzieniec zakochany z wzajemnością w Elizie, postanawia wkraść się w łaski Harpagona, by zdobyć rękę ukochanej.

Wiekowa satyra mistrza Moliera niezmiennie bawi, szydząc jednocześnie z ludzkiej pychy i pazerności. Przypomina bowiem starą mądrość: do ręki córki dotrzesz poprzez sypanie grosiwa w ojcowską kieszeń. Dzięki sakiewce ojciec staje się teściem, kibicującym twemu szczęściu zawzięcie.

Przedstawienie „Skąpca” inauguruje działalność Sceny Letniej Teatru Jaracza.

autor: / źódło: / opracowanie:
Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie