Z cukrzycą w samolocie
Przed podróżą (około 7-10 dni wcześniej) skontaktuj się z liniami lotniczymi, aby przygotowano ci specjalny posiłek. Musisz wiedzieć, że dieta cukrzycowa podawana w samolocie jest bardziej odpowiednia dla osób z cukrzycą typu 2, bo zawiera niewiele węglowodanów. Ponadto przygotuj się na to, że posiłki w samolocie mogą być opóźnione lub może ich wcale nie być, dlatego bardzo ważne jest zabranie ze sobą do bagażu podręcznego przekąsek oraz tabletek glukozy. Podczas lotu należy pić bardzo dużo płynów bezalkoholowych i bezkofeinowych.

U przedstawiciela linii lotniczych dowiedz się, w jakich godzinach będą podawane posiłki, aby dostosować do tego schemat wstrzyknięć insuliny. Dla osób z cukrzycą, przyjmujących analogi insuliny podróż jest wygodniejsza, a przede wszystkim bezpieczniejsza. Analogi szybko działające w ciągu kilku minut wchłaniają się do krwi. Dzięki temu podróżujący nie jest tak rygorystycznie uzależniony od pór posiłków, może też sobie pozwolić na odstępstwo od codziennej diety. Ten rodzaj insuliny pozwala też na łatwą modyfikację dawki. Szybko działające analogi insuliny można podać bezpośrednio przed, w trakcie lub tuż po jedzeniu w dawce zależnej od wielkości posiłku oraz aktualnego stężenia cukru we krwi.

Podczas długiego lotu jest niezbędna częstsza niż zwykle kontrola stężenia glukozy przy pomocy glukometru. Jeśli podróżujesz razem z inną osobą, poinformuj ją, że masz cukrzycę i naucz ją, co powinna zrobić w razie nagłej potrzeby pomocy. Dobrze, aby ta osoba przechowywała część twojej insuliny, w razie gdyby coś stało się z insuliną, którą przewozisz w swoim bagażu.

Strefy czasowe
Podczas przekraczania stref czasowych konieczna jest częstsza niż zwykle kontrola poziomu cukru we krwi i ewentualna modyfikacja leczenia. Modyfikacja dawek insuliny nie jest wymagana przy podróży na północ lub południe, a także zwykle nie jest potrzebna przy przekraczaniu mniej niż 5 stref czasowych.

autor: / źódło: / opracowanie:
Agencja Deva