Łaźnie tureckie - trochę historii...
Łaźnie parowe, nazywane też tureckimi, są znane ludzkości od starożytności i z biegiem lat rozpowrzechniły się wśród ludów zamieszkujących kraje europejskie oraz tereny wokół morza Śródziemnego. Występują pod różnymi nazwami: Thermea
– w starożytnym Rzymie, Hamam – w Turcji i krajach arabskich, Banja - w Rosji oraz Sauna w Finlandii. W Europie Zachodniej, po upadku Cesarstwa Rzymskiego, kąpiele parowe wróciły do łask dopiero w czasach wiktoriańskich, szczególną popularność zyskując w Wielkiej Brytanii.

Idea kąpieli parowych
Kąpiele parowe korzystają z dobroczynnych właściwości połączenia ciepła i zimna. Osoba odwiedzająca łaźnię w pierwszej kolejności wchodzi do gorącego, dusznego pomieszczenia, w którym mocno się poci. Następnie dokładne myje swoje ciało mydłem i korzysta z masażu. Gdy ciało jest już czyste, poprzez zanurzenie się w chłodnej wodzie wraca do swojej normalnej temperatury. Łaźnie tureckie różnią się od skandynawskiej sauny wilgotnością powietrza, która wynosi prawie 100% oraz niższą temperaturą (od 40 do 50st. C).

Łaźnie tureckie – relaks dla ciała i duszy
Tradycyjnym przeznaczeniem łaźni parowych była higiena ciała. Miejsca te stawały się często centrum życia towarzyskiego, w których spotykali się ludzie o różnym statusie społecznym – integrując się ze sobą i prowadząc ożywione dyskusje. W dzisiejszych czasach łaźnie parowe kojarzone są z relaksem, sposobem na zdrowie i dobre samopoczucie oraz orzeźwieniem ciała i umysłu. Zdrowotne korzyści łaźni parowych to przede wszystkim oczyszczenie z toksyn, poprawa krążenia, odzyskanie energii oraz rozluźnienie spiętych mięśni. Ciepło wpływa także na wytwarzanie limfy i poprawę pracy układu odpornościowego. Wizyta w łaźni parowej zapewnia relaksujące i zdrowotne doznania.

autor: / źódło: / opracowanie:
Colgate-Palmolive Poland Sp. z o.o.