Mąż porzucił ją dla pięknej Meksykanki, córka wyprowadziła się do narzeczonego, a matka - zimna i krytyczna - nieskora jest do współczucia. Do wypełnienia pustki Angela ma tylko psa i telefon. Teraz na powrót musi stać się atrakcyjną kobietą, odnaleźć szczęście i sens życia. Czynione przez nią po temu zabiegi są tak zabawne i widowiskowe, że skromny monodram zyskuje rozmach sztuki o wieloosobowej obsadzie.

Krystyna Podleska (Christine Paul-Podleska) o sobie:
Urodziłam się w Londynie. Tam też chodziłam do szkoły baletowej Royal Ballet "White Lodge", bo chciałam być tancerką, ale zostałam wyrzucona za chodzenie po drzewach w czasie przerwy. Więc zdecydowałam, że zamiast tancerką, mogę zostać aktorką. Ukończyłam Webber Douglas Academy Of Dramatic Art w Londynie. Wprawdzie stamtąd nie zostałam wyrzucona, ale ku swojej rozpaczy w sztukach dyplomowych zagrałam dzieci - Olafa, jedenastoletniego chłopca, w "Podporach społeczeństwa" Ibsena i piętnastoletnią Pamele w "Five Finger Excercise" Anthony Shaffera. A ja chciałam zagrać Lady Macbeth. Zaczęłam występować w teatrach w Anglii. Już nie dzieci, ale zamiast w dramacie obsadzano mnie w komedii. Grałam min. w Royal Court Theatre, Richmond Theatre, Coliseum Oldham, Arts Theatre Ipswich, Pheonix Theatre Leicester, The Almost Free Theatre, Riverside Studios i Lyric Theatre.

Grałam w brytyjskiej telewizji: BBC TV, ITV, GRANADA i BBC WELSH. Moja ukochana rola to Angele - ulubiona modelka Renoira w filmie telewizyjnym "Renoir My Father", według książki Jean Renoira. W Londynie aktywnie działałam w Polskim Teatrze Dramatycznym i w Teatrze Syrena dla dzieci, gdzie jako dziecko debiutowałam rolą jeżyny. Potem grałam tam wiele pięknych ról, min. kota Herkulesa i Królową Śniegu u Ewy Marcinkówy. Grałam również w kabarecie Ref- Rena (Feliksa Konarskiego). Ale moja największa duma to rola nieznośnego Wawrzonka w "Pięknej Lucyndzie", bo napisał ją specjalnie dla mnie Marian Hemar.

autor: / źódło: / opracowanie:
Centrum Kultury Dworek Białoprądnicki