niszczące, albo boleśnie rozerwane – kobiety łączy tylko poczucie nieuchronnego nieszczęścia, przejmująca samotność i nakaz milczenia. Dostęp do prawdy ma jedynie upośledzona dziewczynka Mela, żyjąca w zawieszeniu między światem realnym a metafizycznym; ale jej rozpaczliwe próby „fastrygowania” więzi między kobietami są niezrozumiałe dla otoczenia. Fastryga opowiada o mechanizmach wzajemnego zniewolenia. To mroczne studium przemocy w rodzinie, konsekwentnie ukazywane z dwóch perspektyw – sprawcy i ofiary. Wyłania się z niego obraz zakleszczonego świata, który rządzi się niepojętymi dla postronnych regułami i z którego nie ma ucieczki. Hipnotyczna narracja bezlitośnie wciąga w spiralę fizycznych i psychicznych tortur, jakich doświadczają bohaterki, w atmosferę paraliżującego strachu i ciągłego napięcia.

Fragment powieści:
Mela miała dziesięć lat, kiedy zobaczyła coś więcej niż inni ludzie. Spadała krótko, zdążyła tylko pomyśleć: „Nie ma stopni pode mną, nigdzie nie ma?”, i jeszcze przez chwilę szukała oparcia dla nóg i rąk. „Jeszcze szukam, chwytam – nie chwytam” – myśli i zaraz potem jest zupełnie mała, frunie gdzieś wysoko, czuje, jak pęd powietrza unosi jej włosy. Pogodny świat wzlatuje i opada, pewne ręce ojca czekają na dole. „Łapią mnie?”, upewnia się Mela, lecąc klatką schodową, hen, w stronę trzeciego stopnia. W chwili gdy uderza w niego prawą skronią, pamięć przenosi ją jeszcze dalej. Mela przemyka przez matkę, naprawdę tylko mgnienie, i trafia tam, gdzie nie zaglądał nikt przed nią. „Ale nie umieram! – zastrzega się. – Jestem gdzie indziej, ale nie umieram. Myślę o tym, co najbardziej lubię”.

Grażyna Jagielska (ur. 1962) – tłumaczka literatury angielskiej, dziennikarka i pisarka. Przełożyła m.in. książki J.G. Ballarda, Fay Weldon, Joanny Trollope. Jej debiutem prozatorskim była powieść Korespondent (W.A.B. 2004), owoc podróży dziennikarskich z lat 1994–1996 do Kaszmiru, Sri Lanki i Afganistanu.

autor: / źódło: / opracowanie:
Wydawnictwo W.A.B.