Żeby tylko był oddech... czyli życie z POChP
Badania przeprowadzone na zlecenie GlaxoSmithKline obrazują życie chorych na POChP w zaawansowanym stadium choroby. Z badań wyłania się obraz chorego, którego życie zamyka się właściwie w jednym pragnieniu – żeby tylko był oddech. Choroba, wielu z przebadanych osób uniemożliwia wykonywanie normalnych codziennych czynności, dając poczucie bezużyteczności i inwalidztwa.

Życie pacjentów z POChP naznaczone jest przede wszystkim lękiem przed atakiem duszności. Ten lęk jest opisywany przez wszystkich jako najgorszy, najbardziej traumatyczny element choroby, uczucie nie do opisania. Chorzy mają także poczucie pewnej dysfunkcji społecznej, która jest wynikiem choroby. Choroba wywołuje u ich wrażenie „inwalidztwa”, którego nie widać, a które uniemożliwia wykonywanie najprostszych codziennych czynności, np.: porzą dki domowe, wychodzenie pod schodach, przespanie nocy bez ataku duszności. Chorzy na POChP deklarują również, że oprócz lęku przed atakami duszności najbardziej uciążliwe jest dla nich również poczucie bezużyteczności związane, z tym, że choroba nie pozwala na wykonywanie prostych domowych czynności czy podjęcie pracy. Dolegliwe są także takie objawy jak kłopoty z oddychaniem, niemożność przespania całej nocy, kaszel i częste zaziębienia.

POChP jest jedną z tych chorób, które nie dają „wytchnienia” nawet w nocy, często ataki kaszlu czy uczucie duszności i braku tchu skutecznie wybudza osoby chore ze snu. ” Zdarza się, że budzę się w środku nocy nie mogąc złapać tchu, najczęściej jest to 2-3 nad ranem. – mówi Wojciech Ostrowski, chorujący na POChP od 10 lat. - Nie pomaga zmiana pozycji, otwieranie okna, czy wstanie z łóżka. Takie nocne ataki są wysoce nieprzyjemne i mogą skończyć się bardzo źle, bo nagle w środku nocy człowiek nie może normalnie oddychać, ma uczucie, że zaraz się udusi. Nierzadko ataki były tak silne, że jedynym wyjściem było szybkie dotarcie do szpitala. Po takiej nieprzespanej nocy człowiek jest ogromnie zmęczony i brakuje mu siły nawet na najprostsze czynności.”

autor: / źódło: / opracowanie:
Głęboki Oddech