Powszechna staje się wygodna, praktyczna torba na ramię. Ograniczenia dotyczące produktów skórzanych wyzwalają nieograniczoną pomysłowość w wykorzystywaniu do produkcji torebek innych materiałów. Powstaje torebka na bambusowych rączkach jedna z ikon mody marki Gucci. Czasy powojenne przynoszą powrót kobiecości. Jako reakcja na ograniczenia wojny pojawia się New Look – kierunek w modzie zainicjowany kolekcją Christiana Diora z 1947 r.

New look to: suknie uszyte z rozrzutnie dużej ilości materiału. Mocno zaznaczona talia i podkreślony biust. Pojawienie się zalotnych, filuternych, niepraktycznych dodatków: kapeluszy o olbrzymich rondach, odkrytych pantofli na wysokim obcasie.

W kąt rzucona zostaje torebka na ramię - jej miejsce zajmuje torebka „do ręki”. W latach 50-tych powstaje słynna 2.55 – kopertówka z pikowanej tkaniny na krótkim złoconym łańcuszku autorstwa Coco Chanel.

Popularność zyskuje Willardy - mistrz najbardziej ekstrawaganckich torebek, który do ich produkcji wykorzystuje tworzywa sztuczne. W jego rodzinnej firmie „Handbags Specialities” powstają torebki w formie walców, stożków i sześcianów z upodobaniem noszone przez hollywoodzkie gwiazdy.



1. Torebka skórzana na ramię, Polska, koniec lat trzydziestych.
2. Torebka kopertowa z lakierowanej skóry, lata pięćdziesiąte oraz torebka kopertowa ze skóry, lata trzydzieste.

Zdjęcia Muzeum Narodowe w Krakowie

autor: / źódło: / opracowanie:
Jacobs Krönung