Świat według niemowlęcia
Premiera: poniedziałek, 21 maja 2007, godz. 20.45

Okres prenatalny, chociaż jeszcze do niedawna lekceważony, jest najważniejszym etapem rozwoju człowieka. Dotąd nie brano pod uwagę czasu spędzonego w łonie matki i uważano płód za organizm obojętny i głuchy na bodźce. Badania dowodzą, że zmysły płodu są aktywne jeszcze przed narodzinami. Już w siódmym miesiącu ciąży funkcjonuje pięć zmysłów, płód rozpoznaje smak i zapach pokarmów spożywanych przez matkę, słyszy jej głos i dźwięki wokół niej. Naukowcy zastanawiają się, w jaki sposób płód łączy swój zamknięty świat w łonie matki ze światem zewnętrznym oraz jak długo po urodzeniu pamięta swoje „pierwsze miesiące życia”.

Zmysł słuchu zaczyna funkcjonować na sześć do ośmiu tygodni przed narodzinami. Według badaczy, płód słyszy najwyraźniej odgłosy pochodzące od matki: jej głos, bulgotanie wód czy dźwięki wydawane przez łożysko i dlatego po narodzinach dziecko najlepiej rozpoznaje jej głos. Płód umie rozpoznać ruchy matki i zareagować na nie, uruchamiając mięśnie, ścięgna i stawy, a jednocześnie znajdujący się w błędniku zmysł równowagi. Według naukowców w życiu płodowym u dziecka funkcjonuje też układ wzroku, co na tym etapie życia określa się jako widzenie wewnętrzne.

Dziecko od momentu narodzin doświadcza wielu różnic pomiędzy życiem płodowym a swoim nowym życiem, poza ciałem matki. Noworodek nagle poznaje dotyk bezpośredni, a zmysły słuchu, powonienia i wzroku zaczynają działać odmiennie niż dotychczas. Dziecko musi nauczyć się percepcji ruchu, kolorów i ostrości obrazów. Traci też dotychczasowe umiejętności ruchowe, ponieważ poruszanie się pod wpływem grawitacji nie jest już tak łatwe jak swobodne poruszanie się w płynie owodniowym. Bardzo ważne jest dla niemowlęcia zachowanie ciągłości pomiędzy czasem przed i po narodzinach, gdy matka - jej głos i zapach - staje się jego przewodnikiem po tym nowym świecie.

autor: / źódło: / opracowanie:
Planete