Kluczem do skutecznej walki z chorobą i zahamowania jej postępu jest przede wszystkim wczesne rozpoznanie. Objawy, które powinny skłonić do wizyty u lekarza to: uporczywy kaszel, duszności i trudności ze złapaniem powietrza, szybkie męczenie się – zadyszka po wykonaniu prostych czynności. Często jednak wymienione objawy są lekceważone, przyjmowane za normalne, chory „uczy się” niemal z nimi żyć. Za normalne przyjmuje nawet wybudzający ze snu kaszel, nie pozwalający przespać całej nocy, czy wstawanie wcześnie rano z powodu duszności i braku tchu.

Sposób leczenia POChP zależy od stopnia ciężkości choroby. Zgodnie z zaleceniami Europejskiego i Amerykańskiego Towarzystwa Pulmonologicznego z roku 2004 podstawą leczenia POChP jest stosowanie leków rozszerzających oskrzela, których działanie polega m.in. na długotrwałym obniżeniu napięcia mięśni gładkich oskrzeli, co w efekcie ułatwia oddychanie Obecnie w leczeniu POChP u chorych z zaostrzeniami rekomenduje się terapię skojarzoną (leczenie typu LABA – long acting beta agonists, jak np. salmeterol + GKSW - glikokortykosteroidy wziewne).

Leki zaczynają działać po ok. 10 – 20 min od podania, a efekt utrzymuje się ok. 12 do 14 godzin. Ten długotrwały efekt działania leku jest istotny w przypadku chorych na POChP, dla których jedną z głównych niedogodności jest niedosypianie w nocy (nocne ataki kaszlu, wybudzanie się wcześnie rano z powodu duszności). Stosowanie leków w znaczny sposób poprawia wartość parametrów spirometrycznych, dzięki czemu znacznie poprawia jakość życia pacjentów.

Większość chorych na POChP szuka pomocy lekarskiej dopiero wówczas, gdy choroba już znacznie im dokucza i ogranicza normalne funkcjonowanie. Lekarze podkreślają, że wczesne wykrycie, a następnie prawidłowe i, co najważniejsze, regularne leczenie choroby daje szansę zahamowania jej postępu i pozwala zmniejszyć negatywny wpływ POChP na pacjenta i jego otoczenie. Ważne jest zatem, aby po stwierdzeniu u siebie opisanych objawów poddać się prostemu i bezbolesnemu badaniu spirometrycznemu, które pozwala określić wydolność płuc, a następnie bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarza i w razie potrzeby regularnie przyjmować zalecone leki.

autor: / źódło: / opracowanie:
Głęboki Oddech