Jedzenie ryżu pomaga schudnąć

„Ryż jest lubiany na całym świecie. Nasze badania pokazują, że przyczynia się on do uzupełnienia ważnych dla organizmu składników odżywczych, jak np. kwasu foliowego, żelaza czy potasu. Ponadto regularne spożywanie ryżu zmniejsza ryzyko nadwagi i pozytywnie wpływa na ogólną jakość diety – mówi Hanqi Luo, naukowiec z Tufts University School of Friedman.

Korzystając z badania organizacji NHANES z lat 2007-2008, naukowcy porównali diety ponad 8000 dzieci i dorosłych, regularnie spożywających ryż oraz tych, którzy nie mieli go w swojej diecie. Sprawdzano ryzyko otyłości, poziom cholesterolu i ogólną jakość diety.

Wyniki pokazują, że zarówno dzieci, jak i dorośli, u których w diecie występuje ryż, mają znacznie wyższe współczynniki kwasu foliowego, żelaza, potasu, witaminy B6, B12 i A, tiaminy, ryboflawiny, niacyny, witaminy D, fosforu, magnezu, miedzi i cynku niż osoby, które nie spożywają ryżu. Z tej grupy potas i witamina D zostały określone w 2010 r. w wytycznych dietetycznych dla Amerykanów jako dwa ważne składniki odżywcze. Ponadto prawidłowy poziom kwasu foliowego odpowiada za 27% spadek niektórych wad wrodzonych u noworodków.

Kolejną korzyścią, wynikającą ze spożywania ryżu, jest mniejsza liczba kalorii, pochodzących z tłuszczy nasyconych i nienasyconych, które dostarczamy organizmowi. Dorośli, którzy jedzą ryż są mniej narażeni na nadwagę lub otyłość.

„Wyniki te dodatkowo potwierdzają wcześniejsze badania nad pozytywnymi skutkami spożycia ryżu, które pokazują, że osoby, jedzące ryż są mniej narażone na nadwagę i cieszą się lepszym zdrowiem, niż ci, którzy go nie spożywają" – wyjaśnia Luo. „Po raz pierwszy istnieją dane potwierdzające, że ryż jest dobrym dodatkiem do diety dzieci w Stanach Zjednoczonych, co jest ważną informacją ze względu na panującą tam epidemię otyłości. Reasumując, wyniki sugerują, że zarówno rodzaj zboża, jak i jego ilość może mieć istotny wpływ na stan zdrowia”.

Źródło: http://www.news-medical.net/news/20120423/Eating-rice-helps-improve-diet-and-manage-weight.aspx.

Naukowcy odkryli skuteczne sposoby na utratę wagi u osób otyłych. Jedna trzecia Amerykanów jest otyła, a 70% z nich próbuje schudnąć. W nowym badaniu, opublikowanym w American Journal of Preventive Medicine, naukowcy z Harvard Medical School i Beth Izrael Deaconess Medical Center w Bostonie udowodnili na reprezentatywnej próbie, że osoby otyłe, które spożywały mniej tłuszczu, wykonywały więcej ćwiczeń fizycznych i przyjmowały przepisane przez lekarzy środki na odchudzanie, miały większe szanse, aby schudnąć niż ci, którzy stosowali dietetyczne produkty spożywcze, pigułki bez recepty i popularne diety.

„Pomimo powszechnego przekonania, że osoby otyłe nie są w stanie schudnąć, znaczna liczba tych, którzy brali udział w naszym badaniu przyznała, że odniosła sukces w odchudzaniu, co sugeruje, że niektóre osoby w Stanach Zjednoczonych mogą tracić i tracą na wadze" – twierdzi Jacinda M. Nicklas z Harvard Medical School.

Badacze przeanalizowali dane z lat 2001-2006. Z ponad 4000 otyłych osób dorosłych ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) 30 lub wyższym, którzy uczestniczyli w badaniu, 63% próbowało schudnąć w ciągu ostatniego roku. Respondenci, którzy jedli mniej tłuszczu, więcej ćwiczyli i stosowali odchudzające leki na receptę często odnosili sukces i zmniejszali swoją wagę o 5%. Ci, którzy stracili co najmniej 10% byli również bardziej chętni do przyłączenia się do programu odchudzania. „Mimo, że krajowe wytyczne zalecają utratę wagi w wysokości 10% masy ciała w celu poprawy stanu zdrowia u osób otyłych, badania wykazały, że nawet niewielkie zmniejszenie masy ciała – o 5% – może pozytywnie wpływać na zdrowie pacjentów" – mówi dr Nicklas.

Źródło: Successful Weight Loss Among Obese U.S. Adults American Journal of Preventive Medicine May 2012, Vol. 42, No. 5 Jacinda M. Nicklas, Karen W. Huskey, Roger B. Davis, Christina C. Wee.

Otyłość pogarsza stan stawów u kobiet
Problemy otyłości i reumatoidalnego zapalenia stawów stają się coraz bardziej powszechne. Zjawisko to nasuwa pytanie: czy jedno może mieć coś wspólnego z drugim? Naukowcy z Kliniki Mayo, którzy przebadali setki pacjentów, twierdzą, że u otyłych kobiet ryzyko rozwoju reumatoidalnego zapalenia stawów znacznie wzrasta. W reumatoidalnym zapaleniu stawów układ odpornościowy atakuje tkanki, powodując zapalenie stawów, a czasem również innych narządów, co – w konsekwencji – może być przyczyną gorączki i zmęczenia. Reumatoidalne zapalenie stawów początkowo zazwyczaj atakuje ręce i nogi, a następnie kolana, kostki, biodra i ramiona. Powikłania mogą obejmować problemy z sercem, choroby płuc, osteoporozę i zespół cieśni nadgarstka. Problem ten częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Aby lepiej zbadać ewentualny związek tych problemów z otyłością, naukowcy przeanalizowali dokumentację medyczną obejmującą lata 1980-2007 z Rochester Epidemiology Project.

Przestudiowali oni historię choroby 813 dorosłych pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz 813 innych dorosłych osób, dobranych pod względem wieku i płci. W analizie uwzględniono również: wzrost, wagę oraz palenie tytoniu. Około 30% pacjentów w każdej grupie było otyłych, a 68% z nich stanowiły kobiety. Badanie wykazało, że procent kobiet z zapaleniem stawów wzrósł w latach 1985-2007 o 9,2; na 100 000 kobiet 52% było otyłych. Wyniki analizy potwierdziły, że wśród czynników ryzyka, wpływających na rozwój reumatoidalnego zapalenia stawów, znalazło się palenie papierosów, mimo że w badanym okresie nie wzrósł odsetek palaczy, którzy zapadli na to schorzenie.

Konieczne będą jednak dalsze analizy nad związkiem pomiędzy otyłością a zapaleniem stawów u kobiet. Z badań wynika, że tkanka tłuszczowa i komórki produkują substancje, które uaktywniają się w przypadku pojawienia się stanów zapalnych. Analizy wykazały też, że otyłość wiąże się wieloma innymi problemami zdrowotnymi, takimi jak choroby serca i cukrzyca, a teraz być może również z zapaleniem stawów. To daje jeszcze jeden powód do zapobiegania otyłości.

Źródło: Cynthia S. Crowson, Eric L. Matteson, John M. Davis, Sherine E. Gabriel. Obesity fuels the upsurge in rheumatoid arthritis. Arthritis Care & Research, 2012.