Taką możliwość daje przechowywanie komórek macierzystych.

Piętnaście dni po zapłodnieniu poszczególne komórki zarodka (zwane macierzystymi) zaczynają się specjalizować.Tym samym dają początek określonym częściom organizmu dziecka. Niektóre pozostają niewykorzystane i krążą w łożysku oraz krwi pępowinowej. Można je pobrać i rzechowywać. Dlaczego to takie ważne?

Polisa dla dziecka
Lekarze odkryli niedawno, że w dojrzałym organizmie komórki macierzyste mają niezwykłą zdolność dostosowywania się do otaczających je tkanek. Gdy znajdą się w sąsiedztwie serca, stają się podobne do komórek, które tworzą ten mięsień. Stanowią więc wyjątkowy system naprawczy. Do niedawna uważano, że komórki macierzyste mogą służyć jedynie do odtworzenia szpiku u chorych na białaczkę, gdy przeszczep okazuje się niemożliwy. Obecnie lista ich zastosowań jest bardzo długa i wciąż się wydłuża - od leczenia skutków zawału czy cukrzycy po choroby mięśni i mózgu, a nawet chorobę Alzheimera. Mogą nie tylko zastąpić dowolne komórki, które z różnych przyczyn uległy zniszczeniu, ale także odbudować uszkodzone fragmenty bardzo wielu tkanek.

Bezbolesny zabieg
Krew pępowinowa pobierana jest tuż po odcięciu pępowiny specjalnym zestawem jednorazowym i zamykana w sterylnym pojemniku. Można to zrobić zarówno po porodzie siłami natury, jak i po cesarskim cięciu. Zabieg jest bezpieczny dla dziecka i bezbolesny dla mamy, a przy tym dyskretny, bo wszystkie czynności wykonuje położna lub lekarz przyjmujący poród. Pobrana krew zostaje opisana i najdalej w ciągu 48 godzin zostaje przewieziona do wyspecjalizowanego laboratorium na terenie Belgii, gdzie zajmują się nią najlepsi fachowcy.

Konieczne testy
W Europejskim Banku Komórek Macierzystych krew pępowinowa traktowana jest jak niezwykle cenny lek, dlatego musi przejść wiele wstępnych badań. Przed wydzieleniem z niej komórek macierzystych lekarze określają ich liczbę, badają je pod kątem możliwego zakażenia bakteryjnego lub wirusowego. Testują też ich zdolność życiową, od której zależy, czy będą mogły być wykorzystane do leczenia naprawczego. Dopiero, gdy wszystkie testy wypadną pomyślnie, komórki te zostają przygotowane do zamrożenia. W bardzo niskiej temperaturze można je przechowywać w nienaruszonym stanie przez kilkadziesiąt lat. Dla bezpieczeństwa próbki dzieli się na dwie części i każdą przechowuje w innym laboratorium. W Polsce, mimo kilkuletnich doświadczeń w tej dziedzinie, nie stosuje się porównywalnego systemu.

autor: / źódło: / opracowanie:
Cryo-Save Polska Sp. z o.o.