W programie pokazy tańca arabskiego, tańca brzucha oraz warsztaty tańca brzucha dla publiczności.

Dorota Shadora Szaro zajmuje się tańcem od wielu lat. Poza tańcem brzucha studiowała: balet, polskie tańce ludowe, tańce etniczne, taniec współczesny, tańce standardowe i latynoamerykańskie, japoński taniec Butoh. Wciąż zajmuje się flamenko i tańcem hinduskim. Tańca uczyła się m.in. u Małgorzaty Kubiak, Elwiry Janitzki, Mojcy Morii Małek, Magdaleny Lkshmi Niernsee.

Arabskie wyrażenie "ar-raqs ash-sharqi" można przetłumaczyć jako "taniec orientalny", tak nazywają Arabowie taniec, który Europejczycy znają pod nazwą taniec brzucha lub taniec arabski. Pojęcie to nie obejmuje jednego rodzaju tańca, ale wiele różnych stylów tanecznych występujących w krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. Najbardziej znane i najpopularniejsze gatunki to: baladi, gawazee, styl kabaretowy, khaligi, hagalla, raks al shamadan, malaya leff, shikhatt, raks al assaya. W dzisiejszych czasach powstają także nowe kierunki, które łączą taniec orientalny z tańcami różnych innych kultur. Powstało już więc: arabic flamenco, salsa oriental, samba oriental, jazz oriental, afro oriental.

Taniec brzucha jest potocznie uważany za najstarszy taniec świata. Jeżeli popatrzysz na jakikolwiek inny taniec to zobaczysz, że tańczy się go nogami, rękoma, trochę biodrami. Taniec brzucha tymczasem tańczymy całym ciałem, brzuchem, biodrami. Nogi pełnią funkcję drugorzędną. Charakterystycznym elementem tańca i całego show jest strój.Obecny strój, bardzo bogato zdobiony, złożony z góry (stanika lub obcisłej koszulki) oraz pasa i spódnicy, odkrywający brzuch i ramiona, jeszcze 150 lat temu był zupełnie nieznany. Dawne tancerki brzucha tańczyły w długich, zakrywających ciało sukniach, zdecydowanie mniej ozdobnych niż dzisiejsze kostiumy. Te powstały w... Hollywood!

autor: / źódło: / opracowanie:
Klub Muzyczny Łykend