|
Książka została wpisana na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.
W konkursie są oceniane książki wydane w roku poprzedzającym edycję, które do końca marca znalazły się w zbiorach Muzeum Książki Dziecięcej oraz są kierowane do czytelnika nie starszego niż piętnastoletni. Jury złożone z pracowników Muzeum ocenia przede wszystkim tekst literacki. Wyjątek stanowią książki autorskie, książki obrazkowe oraz książki, w których zdaniem jurorów nie da się oddzielić tekstu od ilustracji, bo stanowią spójną, nierozerwalną całość.
Andzia jest jeszcze dzieckiem, ale musi stawić czoło sytuacji, z jaką nie poradziłby sobie niejeden dorosły – z utratą najbliższej osoby. Odkąd pół roku temu odszedł jej ojciec, w jej życiu wszystko się zmieniło. Dziewczynkę bolą nie tylko własne wspomnienia, ale też bezradność, którą zauważa u mamy. Przechadzając się po zimowym, pokrytym śniegiem parku, Andzia wspomina wspólne wyprawy, podczas których ojciec, zapalony ornitolog, przekazywał jej swoją wiedzę i uczył dostrzegać piękno przyrody. Teraz to, czego zdążył ją nauczyć, będzie jej potrzebne, aby poradzić sobie z pustką po nim. W tych trudnych miesiącach będzie mogła liczyć na przyjaźń kolegi z klasy, Jeremiasza. Towarzyszy jej również pamięć o tajemnicy, którą tata powierzył jej przed śmiercią. Czy jego obietnica się spełni? Co przyniesie nadchodząca wiosna? Przyjaźń i doświadczanie piękna natury uczą małą bohaterkę, że cierpieniu może towarzyszyć nadzieja.
Dziewczynka z parku to książka ciepła, mówiąca o niełatwych doświadczeniach, ale nie uciekająca w płytki sentymentalizm.
|