Od obfitych piersi i matczynego mleka uzależniony jest narrator powieści, długo wyczekiwany syn, brat ośmiu starszych sióstr. Losy rodziny ukazane są na tle wydarzeń historycznych, począwszy od Powstania Bokserów w 1900 roku, poprzez upadek dynastii Qing, inwazję japońską, walki Kuomintangu z komunistami, „rewolucję kulturalną”, aż do reform gospodarczych. Na prowincji życie toczy się jednak obok wielkich przemian, rządzą tam najprostsze instynkty, a podstawową wartością jest przetrwanie. Matka dziewięciorga dzieci walczy o ich byt w trudnych czasach; walczy także o swoją pozycję w apodyktycznej rodzinie męża. Porządek patriarchalnego świata odwraca się, to kobiety są silne i zdolne do działania.
Książka Mo Yana to tygiel, w którym piękno miesza się z brzydotą, wzniosłość z upadkiem, odruchy dobroci z okrucieństwem, namiętność z nienawiścią. Dobrobyt w jednej chwili zamienia się tu w poniewierkę, nędza w bogactwo. Ta przejaskrawiona, czasem magiczna, czasem zdeformowana rzeczywistość w miarę czytania sprawia wrażenie coraz mniej przetworzonej, a coraz bardziej – prawdziwej. Zręczność stylistyczna, niezrównane poczucie humoru i wybujała fantazja autora sprawiają, że jest to jedna z tych książek, które czyta się zachłannie, mimo że ogłuszają i wyprowadzają z równowagi.
Okrzyknięty chińskim Faulknerem i realistą magicznym w stylu Márqueza, Mo Yan pisze prozę, która jest jedyną w swoim rodzaju mieszanką fantazji, lirycznych opisów chińskiej przyrody, czarnego (nawet slapstickowego) humoru i odrobiny tego, co nadprzyrodzone.
„Washington Times”
Proza Mo Yana jest wyrazista i czasem twarda jak kamień, gdyż czerpie humor z najtragiczniejszych źródeł, a historia – rozbudowana, wartka i wielowątkowa – jest frapująca… Książka bezwzględnie warta przeczytania.
„Publishers Weekly”
W sadze obejmującej historię całego wieku znakomity chiński autor rejestruje dzieje rodziny Shangguan, obrazowo ukazuje pełną przemocy przeszłość i zepsutą teraźniejszość swojego kraju.
„Kirkus Reviews”
Dzieło monumentalne… Znakomite pisarstwo Mo Yana jest tak ekspresywne, że zapachy, widoki i emocje stają się niezwykle wyraziste.
„Asianweek”
Mo Yan jest z jednym z najlepszych pisarzy chińskich.
„The New York Times”
Mo Yan zasługuje na zaszczytne miejsce w literaturze światowej.
Amy Tan (autorka m. in Stu tajemnych zmysłów i Córki Nastawiacza Kości)
Mo Yan, Laureat Literackiej Nagrody Nobla 2012, naprawdę nazywa się Guan Moye, a jego pseudonim oznacza „Ten, który nie mówi”. Urodził się w 1956 roku w Chinach. W wieku dwudziestu lat wstąpił do Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, gdzie pełnił funkcje kancelisty, instruktora politycznego i oficera propagandy. W 1981 roku opublikował pierwsze opowiadanie, Chunye yu feifei (Rzęsisty deszcz w wiosenną noc). W 1984 roku rozpoczął studia na wydziale literatury Wyższej Szkoły Artystycznej, rok później wydał Toumingde hongluobo (Przezroczysta marchewka). Jego kolejna książka, Hong gaoliang jiazu (Klan czerwonego sorga), została uznana przez chińskich czytelników za najlepszą powieść roku 1986. Zhang Yimou nakręcił na jej podstawie film, który w 1988 roku na festiwalu w Berlinie nagrodzono Złotym Niedźwiedziem.
Mo Yan od wielu lat w Chinach i za granicą cieszy się opinią największego talentu współczesnej literatury chińskiej. Krytyka podkreśla drapieżność jego obserwacji oraz głęboką fascynację krajem, którego nie zdecydował się opuścić. Jego książki przełożono m.in. na angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, szwedzki, niderlandzki. W tłumaczeniu na język polski ukazała się również powieść Kraina wódki (1992; W.A.B. 2006).
Instrukcja korzystania z BBcode przy pisaniu wiadomości