Trzecia i ostatnia powieść jednego z najważniejszych amerykańskich poetów XX wieku to czarująca i mroczna komedia obyczajowa o alkoholizmie, obłędzie, cudzołóstwie, narkotykach i śmierci.
Niewielkie prowincjonalne miasto w Stanach. Delehanteyowie – staroświeccy, konserwatywni katolicy, których dwaj nastoletni synowie wymykają się spod kontroli. Norris i Lottie Taylorowie – bezdzietne, pozornie szczęśliwe małżeństwo, którego lepsza połowa niepostrzeżenie pogrąża się w alkoholizmie. Rozszczebiotana Mag Carpenter – niedawno owdowiała, teraz szukająca nowej miłości.
Lottie postanawia pójść na odwyk. Mimo że terapia grupowa sprawia wrażenie dziwacznej farsy, kobieta powoli dochodzi do siebie. Tymczasem jej mąż wplątuje się w romans z Mag.
Co na kolację? to jedno z najzabawniejszych i najbardziej nieoczywistych dzieł literatury amerykańskiej. Łącząc komizm z powagą, świetnie oddaje zarówno kruchość, jak i energię zwyczajnego życia.
[...] podczas lektury powieści jest nam chyba dużo bardziej do śmiechu, niż do jego przeciwieństwa. I nie jest to w swojej istocie śmiech złośliwy. Na tym zapewne polega osobliwa skuteczność tej jakby alchemicznej receptury Schuylera [...] – chodzi być może o połączenie humoru ze współczuciem dla nawet najbardziej miałkich losów „śmiesznych ludzi”, tudzież zaciekawieniem wielorakimi przejawami choćby najbiedniejszego czy najbardziej sponiewieranego życia. Dzięki takiemu podejściu władza beznadziei może się nareszcie nieco zachwiać, Schuyler zaś może zamknąć utwór (wiele utworów) ocalając coś wprawdzie kruchego i wątłego, jednak ku – czemuż by nie? – „pokrzepieniu serc”.
(z posłowia)
Ta proza jest jak najlepsza poezja: świeża, zadziwiająca, pomysłowa i jasna.
Kenneth Koch
To wspaniała, zarazem smutna i wesoła powieść: ma w sobie coś z Pani Bovary i Gotowych na wszystko.
John Ashbery
Czarująca, zabawna książka.
„Poetry Review”
Mało kto potrafi pisać tak uczciwie i tak ujmująco.
„Publishers Weekly”
James Schuyler (1923–1991) – poeta amerykański. Urodził się w Chicago, przez dwa lata studiował anglistykę w Bethany College, po wojnie dużo podróżował po Europie. W latach 1947–1949 przebywał we Włoszech, gdzie przez krótki czas był sekretarzem W.H. Audena. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych pracował w Museum of Modern Art. Obok Franka O’Hary i Johna Ashbery’ego zalicza się go najważniejszych poetów Szkoły Nowojorskiej. W 1981 roku za tom poezji The Morning of the Poem otrzymał Nagrodę Pulitzera. Oprócz licznych zbiorów wierszy opublikował trzy powieści: Alfred and Guinevere (1958), A Nest of Ninnies (1969, napisana wspólnie z Johnem Ashberym) i Co na kolację? (1978), oraz kilka sztuk teatralnych.
Andrzej Sosnowski – poeta, tłumacz, pracownik redakcji „Literatury na Świecie”. Wydał dziewięć tomów wierszy i dwa prozy; przekładał takich autorów jak Ezra Pound, John Ashbery, Elizabeth Bishop, John Cage, Ronald Firbank czy Harry Mathews. Laureat m.in. nagrody Kościelskich, nagrody miesięcznika „Odra” i Nagrody Literackiej Gdynia.
Marcin Szuster – sekretarz redakcji „Literatury na Świecie”. Tłumacz literatury i eseistyki anglojęzycznej. Przekładał takich autorów jak Marshall Berman, Harold Bloom, William Burroughs, Paul de Man, George Orwell, Walter Pater, Edward Said czy Marci Shore.