Chory na cukrzycę leczony insuliną powinien być zaopatrzony w pracy w glukagon (hormon ratunkowy), a o potencjalnym zagrożeniu hipoglikemią poinformować otoczenie. W przypadku utraty świadomości w miejscu pracy chory powinien otrzymać glukagon w zastrzyku od kolegi w pracy. Po odzyskaniu świadomości należy chorego nakarmić i dać mu czas na dojście do siebie. Jeśli po wstrzyknięciu glukagonu w ciągu 10 minut chory nie odzyska przytomności, trzeba wezwać pogotowie. Ciężka hipoglikemia - poniżej 2,2 mmol/l (40 ml/dl) wymaga natychmiastowej hospitalizacji.

Objawy silnego niedocukrzenia w cukrzycy typu I: drżenie mięśni, uczucie głodu, ziewanie i senność, ociężałość myślenia, zawroty głowy, nerwowość i agresywność, obfite poty, osłabienie, zaburzenia pamięci, zaburzenia widzenia, utrata przytomności, drgawki, hipotermia.

Objawy niedocukrzenia w cukrzycy typu II: bladość, rozdrażnienie, nadpobudliwość, senność, zawroty głowy, trudności z koncentracją, drżenie mięśni, osłabienie, ból brzucha, przyśpieszenia tętna.

Co wykazują badania?
Chorzy są zdolni do wykonywania bardzo wielu ważnych zawodów. Niestety, często mają problemy ze znalezieniem pracy, zwłaszcza, jeśli nie mają odpowiednich kwalifikacji i wykształcenia. Poza tym ci, którzy pracują nierzadko boją się utraty pracy ze względu na panujące powszechnie mity, które dotyczą ich absencji w pracy czy niższej wydajności. Nie są to poglądy prawdziwe. Z badań wynika, że osoby chore, prawidłowo leczone - nie mają poważnych powikłań, pracują bardzo efektywnie i opuszczają mniej dni w pracy. Być może jest to związane z faktem, że sama cukrzyca łączy się z koniecznością systematycznego leczenia i narzuca chorym dużą dyscyplinę.

autor: / źódło: / opracowanie:
Agencja Deva