|
W ciągu 10 lat, tj. od momentu powstania pomiaru telemetrycznego TNS OBOP, czas ten spadł o ponad godzinę. W 1997 roku podczas świąt przed telewizorem spędziliśmy średnio 5 godzin i 45 minut każdego świątecznego dnia.
Dla porównania, średni dzienny czas oglądania telewizji w ubiegłym roku wyniósł 3 godziny i 19 minut. W okresie świątecznym najwięcej czasu na oglądanie telewizji poświęciły osoby między 45 a 54 oraz 55 a 64 rokiem życia - odpowiednio 6 godzin i 2 minuty oraz 6 godzin i 14 minut dziennie. Tradycyjnie najkrócej telewizję oglądały dzieci (3 godziny i 15 minut dziennie) oraz młodzież (2 godziny i 52 minuty).
Wśród najpopularniejszych formatów telewizyjnych co roku niekwestionowanym liderem są filmy. W 2006 roku ich oglądanie zapełniło ponad połowę (52,3%) całego czasu spędzonego przed telewizorem przez Kowalskiego**, choć telewizje poświęciły na ich emisję 44,5% swojego czasu. Na drugim miejscu znalazły się programy rozrywkowe (15,5%) oraz programy dla dzieci (7,1%).
Choć okres świąteczny w telewizji oznacza najczęściej wybieranie propozycji filmowych, to oglądamy je relatywnie mniej chętnie, niż 10 lat temu. W 1997 roku najwięksi nadawcy przeznaczyli 35,7% swojego czasu na emisję filmów, podczas gdy Polacy poświęcili na ich oglądanie 58,4% całego czasu spędzonego przed szklanym ekranem.
„Propozycje filmowe są często powtarzane przez największych nadawców. "Kevin sam w domu" i "Szklana pułapka" należą do żelaznego repertuaru stacji, jednak największą popularnością wśród widzów cieszyły się następujące filmy: "Tato" w TVP1, który w 1997 roku oglądało 8,7 mln osób, "Sami swoi" w TVP2 (6,2 mln w 2000 roku), "Sara" w Polsacie (9,4 mln w 1998 roku) i "Wasabi: Hubert zawodowiec" w TVN (4,0 mln w 2004 roku).
* w okresie 25-26 grudnia
** analiza w czterech stacjach: TVP1, TVP2, TVN, Polsat
|