|
Partnerski model rodziny – korzyści nie tylko społeczne
Tymczasem rozpowszechnienie partnerskiego modelu rodziny przyniosłoby wiele pozytywnych skutków nie tylko społecznych, ale też gospodarczych. W sytuacji, gdy kobiety i mężczyźni mają równe prawa, gdy żadna ze stron nie jest finansowo zależna od drugiej, gdy kobiety nie muszą pracować na dwóch etatach – w domu i w pracy, pozytywny wzór będzie oddziaływał na następne pokolenia kobiet i mężczyzn. Dzięki temu zwiększy się również nacisk społeczny na większą reprezentację kobiet we władzach różnych szczeblach. Na przykładzie państw skandynawskich można stwierdzić, że w krajach, w których kobiety mają zagwarantowane równe prawa i możliwość awansu, gdzie jest wysoki odsetek kobiet na rynku pracy a dominującym modelem życia rodzinnego jest model partnerski (w ramach którego mężczyźni mają prawo do korzystania z urlopu „tacierzyńskiego”), kobiety częściej decydują się na macierzyństwo. Zadowoleni są także ojcowie, którzy wielokrotnie chcieliby poświęcać więcej czasu z dzieckiem, a powstrzymywał ich przed tym dominujący w społeczeństwie wzorzec męskości. Kobiety wiedząc, że ich partnerzy zajmą się dzieckiem, będą poświęcać więcej czasu na rozwój własnej kariery zawodowej i doskonalenie zawodowe, na czym skorzystają nie tylko one, ale i firmy.
Zmniejszą się również tzw. enklawy kobiecej biedy. W ostatnim czasie, dzięki funduszom unijnym w ramach Inicjatywy Wspólnotowej Equal, realizowane są w Polsce projekty, których celem jest popularyzacja partnerskiego modelu rodziny. Doświadczenia tych projektów pokazują, że wprowadzanie modelu firmy przyjaznej rodzicom (zarówno mamom, jak i tatom), wiąże się z konkretnymi korzyściami ekonomicznymi: więcej kobiet i mężczyzn o wysokich kwalifikacjach zawodowych aplikujących o pracę; mniejsza rotacja kadr, w tym wysoko wykwalifikowanych; pełne wykorzystanie zasobów ludzkich; zwiększona lojalność i zaangażowanie pracownic i pracowników wobec firmy; korzyści PRowe, poprawa wizerunku firmy; zwiększona wydajność pracy.
Joanny Wydrych
|