O czym powinna pamiętać każda mama
Istnieje niewiele sytuacji, które stanowią bezwzględne przeciwwskazanie do karmienia piersią. Ze strony dziecka jest to np. galaktozemia (rzadka, wrodzona choroba polegająca na braku możliwości metabolizowania w organizmie pewnych substancji obecnych w mleku). Ze strony matki są to – aktywna, nieleczona gruźlica, przyjmowanie niektórych leków przeciwnowotworowych, uzależnienie od narkotyków, nosicielstwo wirusa HIV. Wydaje się uzasadnione unikanie karmienia piersią, nosicielki cytomegalowirusa (HCMV) lecz tylko w przypadku noworodków o bardzo niskiej urodzeniowej masie ciała (<1500 g.).

Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia niemowlęta należy karmić wyłącznie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia (180 dni). Po tym okresie można rozpocząć podawanie bezmlecznej żywności uzupełniającej. W czasie rozszerzania diety niemowlę należy nadal karmić piersią na żądanie. Wcześniejsze wprowadzanie posiłków uzupełniających niż po 6 miesiącach może być uzasadnione w wyjątkowych przypadkach, np. podejrzenie o niedobory - niedokrwistość z niedoboru żelaza czy niedostateczny przyrost masy ciała). Wyłączne karmienie piersią oznacza żywienie dziecka tylko pokarmem matki bez podawania jakichkolwiek płynów, mieszanek, herbatek, glukozy i innych rodzajów pożywienia (z wyjątkiem witamin i - w razie potrzeby - leków). Nie ustalono oficjalnie żadnej górnej granicy karmienia piersią. Należy jednak odróżnić okres „wyłącznego” karmienia piersią (6 pierwszych miesięcy) od okresu „uzupełniającego” – stosowania dodatkowo innych produktów. Warto karmić piersią co najmniej do 12 m-ca życia dziecka.

Nie należy niepokoić się nadto, kiedy dziecko po przystawieniu do piersi zaczyna płakać i nie chce ssać. Najczęściej wcale nie oznacza to zbyt małej ilości pokarmu lub jego złej jakości. Takie zachowanie niemowlęcia może mieć wiele przyczyn, jak choćby „kolka jelitowa”. Nie należy zbyt łatwo rezygnować z karmienia naturalnego pamiętając, że niemowlęta dokarmiane butelką przyzwyczajają się do szybkiego, łatwego napływu mleka i później niecierpliwią się przy piersi. Należy poradzić się pediatry przed podjęciem decyzji o dokarmianiu dziecka. Poza rzadkimi sytuacjami wymienionymi powyżej, gdy karmienie naturalne nie jest wskazane istnieją okoliczności będące wskazaniem lub zmuszające do czasowego przerwania karmienia piersią, np. zmiany chorobowe na piersi wywołane wirusem opryszczki, ciężka choroba dziecka lub matki, zwłaszcza związana z pobytem w szpitalu. W tym czasie powinno się szczególnie zadbać o podtrzymanie laktacji. Możliwość otrzymywania przez dziecko pokarmu ściągniętego z piersi należy wówczas omówić z lekarzem. Zapalenie gruczołu piersiowego nie stanowi przeciwwskazania medycznego do karmienia z tej piersi. Poród przez cięcie cesarskie może nieco utrudniać, ale nie uniemożliwia wczesnego wprowadzenia karmienia piersią.

Dr n. med. Dariusz Gruszfeld
Klinika Patologii i Intensywnej Terapii Noworodka, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka”

autor: / źódło: / opracowanie:
Nestlé Polska S.A.