"Costello. Przebudzenie" Liliana Hermetz

Czy w obecnych czasach możliwa jest pełna akceptacja własnego ciała? Czy przyjemność z własnej cielesności zarezerwowana jest dla pięknych i młodych? Co z ciałami ułomnymi, niedoskonałymi, starzejącymi się, które nasza kultura skazuje na niebyt?
Elizabeth Costello, postać wykreowana przez J.M. Coetzeego, jest znaną pisarką. Do tej pory w swoich wykładach, wygłaszanych w uniwersyteckich aulach i podczas spotkań autorskich koncentrowała się na prawach uciskanych mniejszości, słowa służyły jej do stawania w obronie Innego. Żarliwie walczyła również z zabijaniem zwierząt.

Teraz, gdy odbywa serię spotkań w Europie, odkrywa zupełnie nowy rys swojej osobowości. Zaczyna na nowo doświadczać własnej cielesności, emanuje erotyzmem, zaraża nim. Prowokuje i buntuje się przeciwko ograniczeniom, jakie w tej sferze narzuca ludziom kultura, religia, ale i język, zazwyczaj tak giętki i bogaty, a tak ubogi w opisywaniu ludzkiej seksualności.

Drapieżna, bardzo zmysłowa próba zmierzenia się z cielesnością przywodząca na myśl książki Michela Houellebecqa. Po błyskotliwym, nagrodzonym Nagrodą Conrada debiucie przyszedł czas na drugą powieść Liliany Hermetz, literacki eksperyment, oczekiwany nie tylko przez krytyków.

"Nikt mnie nie ma" Åsa Linderborg

To znakomity, poruszający do głębi opis skomplikowanych relacji między ojcem i córką, a także wstrząsający portret Szwecji.

Szwecja, lata 70. Kilkuletnia Åsa mieszka wraz z ojcem Leifem, który jest dla niej bohaterem i najważniejszą osobą w życiu. Jednak w miarę upływu czasu dziewczynka coraz wyraźniej widzi, że w rzeczywistości Leif to nieudacznik zagubiony w coraz szybciej rozwijającym się społeczeństwie. Znakomity, poruszający do głębi opis relacji między ojcem i córką, a także wstrząsający portret Szwecji, daleki od wygładzonych streotypów. Literatura na najwyższym światowym poziomie.

Szwecja, lata siedemdziesiąte. Kilkuletnia Åsa mieszka wraz z ojcem Leifem w Västerås, wówczas szóstym co do wielkości mieście kraju. Jej życie nie przypomina życia rówieśników: dziewczynka nosi skromne ubrania, nigdzie nie wyjeżdża, może jeść tyle słodyczy, ile chce, jeśli tylko ma na nie pieniądze, a zamiast chodzić wcześnie spać prowadzi długie rozmowy z ojcem o socjalizmie, potrzebie sprawiedliwości społecznej i walce klas. Leif jest bowiem dla Åsy prawdziwym bohaterem, mistrzem hutnictwa, niezastąpionym pracownikiem największego zakładu w mieście. A przynajmniej tak zapewnia córkę.

Jednak im starsza jest Åsa, tym wyraźniej widzi, że jej ojciec to tak naprawdę mierny rzemieślnik z problemem alkoholowym, który nie może się odnaleźć w coraz szybciej rozwijającym się społeczeństwie. Dorastająca dziewczyna postanawia więc odnowić kontakty z matką, która dawno temu porzuciła męża i dziecko. Czy jednak Åsa odnajdzie się w barwnej, nieco szalonej, artystycznej rodzinie matki? Zwłaszcza że z ojcem łączy ją więź, której nie jest w stanie przeciąć nawet przeprowadzka i zmiana nazwiska.

Debiutancka, autobiograficzna powieść Åsy Linderborg wzbudziła zachwyt krytyków i z miejsca została włączona w kanon współczesnej literatury szwedzkiej. To znakomity, poruszający do głębi opis skomplikowanych relacji między ojcem i córką, a także wstrząsający portret Szwecji, daleki od jej wyidealizowanego obrazu wspaniałego państwa opiekuńczego, jaki pielęgnujemy w Polsce. Literatura na najwyższym światowym poziomie.


Henning Mankell "Głębia"

Powieść, która dowodzi, jak doskonałym twórcą Mankell był poza gatunkiem kryminału. Zanurzając się w głębię męskiej psychiki, opowiada historię nie mniej wciągającą i fascynującą niż sławna seria o detektywie Wallanderze, a jednocześnie historię do głębi poruszającą i pełną tragizmu.

W październiku 1914 roku szwedzki statek „Svea” dociera do wybrzeża Archipelagu Sztokholmskiego. Płynie na nim Lars Tobiasson-Svartman z misją dokonania pomiaru głębokości wód morskich i wyznaczenia kanału żeglugowego dla okrętów wojskowych. Zatrzymuje się na pozornie bezludnej wyspie Halsskar i ze zdumieniem odkrywa, że zamieszkuje ją młoda kobieta, Sara Fredrika. Pomimo dzikiej natury, zupełnie odmiennej od jego własnej, znajomość z wyspiarką porusza Larsa do głębi i burzy jego uporządkowane życie. Po powrocie do Sztokholmu i żony nie jest w stanie uwolnić się od tęsknoty za Sarą. Obsesja na punkcie kobiety budzi w nim tłumione, najgorsze instynkty, zmieniając go w człowieka gotowego na wszystko, aby osiągnąć cel: zbliżyć się do żyjącej samotnie Sary, a jednocześnie utrzymać jej istnienie w tajemnicy przed żoną. Próba podwójnego życia prowadzi do tragicznych konsekwencji.


Jarosław Kamiński "Tylko Lola"

Polska, końcówka lat 60. Początkująca dziennikarka Nina Molska rozpoczyna pracę w telewizji. Jej przełożoną zostaje wieloletnia komunistka i żarliwa wyznawczyni partii Lidia Kowal. Młoda, przebojowa i szykowna Nina zdaje się być całkowitym przeciwieństwem swojej oschłej i zaniedbanej szefowej. Między kobietami szybko dochodzi do pierwszych starć: ambitna Nina chce stworzyć program, jakiego jeszcze nie było, na miarę zachodnich audycji. Lidia z kolei pragnie, by telewizja przede wszystkim walczyła w służbie komunistycznej ideologii. Ale nie tylko kwestie światopoglądowe wywołują napięcia między Niną i jej przełożoną. Dziwny stosunek Lidii do Molskiej ma związek z tajemniczą, rzadko pojawiającą się w rodzinnych rozmowach ciotką Lolą, z którą niegdyś Kowal pozostawała w bliskiej relacji.

Tymczasem wśród partyjnych działaczy narasta niepokój. „Góra” przygotowuje się do wielkiej czystki i już wybiera wrogów. Nina, nieświadoma rodzinnej historii i swoich żydowskich korzeni, nie zdaje sobie sprawy, że znalazła się na samym początku listy niepożądanych elementów. Lidia zaś stanie przed koniecznością wyboru między lojalnością wobec partii a wiernością dawnej miłości.

Nowa powieść Jarosława Kamińskiego to znakomite studium paranoi systemu totalitarnego, a także zarówno budowania, jak i tracenia własnej tożsamości. Kamiński z wielkim kunsztem oddaje klimat PRL-u, panujące wówczas lęki i mechanizm partyjnych gier i gierek. Tworzy również niezwykłe portrety wyrazistych bohaterek, jakich jeszcze nie było w polskiej literaturze.


"Kijanki i kretowiska" Aleksandra Zielińska

Swoim powieściowym debiutem zachwyciła nie tylko krytyków. Teraz debiutuje jako autorka opowiadań – w równie błyskotliwym stylu!
Kijanki i kretowiska to zbiór opowiadań Aleksandry Zielińskiej, której debiutancka powieść została nominowana do Nagrody Conrada, a druga do Nagrody im. Witolda Gombrowicza. Jej proza jest gęsta od emocji i literackich nawiązań. Pisarka mierzy się z problemem grozy dojrzewania na różnych etapach życia, a wszystko to podaje z łatwością balansując między gatunkami. Wizje Zielińskiej tworzą intrygującą całość i nie pozwalają o sobie zapomnieć.

W piersi Tereski – ekspertki od rezonansu magnetycznego – wykryto guza. Dzień w dzień przed jej oczami przewijają się dziesiątki widm, ale wciąż brakuje tego jednego, najważniejszego... Życie Lili Róż wywraca się nagle do góry nogami. Zmuszona przez zewnętrzne okoliczności przygotowuje się do spędzenia weekendu u siostry bliźniaczki, tej lepszej wersji samej siebie. Edyta mówi, że świat nie kończy się na byłych facetach, książkach i samej Lili Róż. Nie ma racji, a właśnie, że się kończy.

Życie Marty wygląda na idealne. Troskliwy, dobrze zarabiający mąż, udane dziecko. Wystarczy jednak jeden e-mail od Muzykanta z Muranowa, żeby była gotowa rzucić to wszystko w diabły. Nie, nie dla niego. On jest tylko iskrą, od której zajęło się to jej poukładane życie.

Aleksandra Zielińska, która dzięki swoim dwóm powieściom na trwałe zagościła na liście najzdolniejszych piór młodego pokolenia, teraz prezentuje swój talent w krótszych formach. Romans, kryminał, a nawet horror – pisarka z łatwością balansuje na granicy gatunków, tworząc niepokojące i intrygujące historie, o których nie da się zapomnieć.

Hanya Yanagihara "Ludzie na drzewach"

"Małe życie" stało się światową sensacją literacką. Debiutancka powieść Hanyi Yanagihary zachwyca nie mniej.

Amerykański lekarz na wyprawie w niezbadane rejony Pacyfiku dokonuje odkrycia, które odmieni jego życie i cały świat nauki. Niepokojąca, trzymająca w napięciu i tragiczna w wymowie opowieść o zderzeniu odmiennych kultur, stawiająca pytania o granicę między dobrem i złem, altruizmem i egoizmem.

Przejmujący debiut Yanagihary jest też próbą rozstrzygnięcia odwiecznego dylematu: czy wielkie umysły mają prawo do życia poza moralnymi normami?

autor: / źódło: / opracowanie:
Grupa Wydawnicza Foksal