|
Nieświadomie wszystkie popełniają błędy swoich poprzedniczek. Przekazywany z pokolenia na pokolenie dom Augusty, w którym szukają schronienia, staje się świadkiem rozpaczy, radości, poszukiwania prawdziwego uczucia oraz walki o niezależność i samodzielność. To powieść, w której poezja przeplata się z tragedią, a rzeczywistość z magią. Wielowątkowa i wielopłaszczyznowa historia, bogata w emocje, wydarzenia i postaci, barwnie i potoczyście opowiedziana, przywodzi na myśl przekazywane ustnie legendy, których literackim odpowiednikiem jest twórczość Selmy Lagerlöf.
Majgull Axelsson przekracza granice między światem realnym a baśniowym, między żywymi a umarłymi. To niezwykła saga rodzinna.
Jönköpings Posten
Literatura wysokich lotów, która pod względem napięcia w niczym nie ustępuje kryminałowi. Majgull Axelsson jest bezkompromisowa i niepokojąca, a jednocześnie pisze tak znakomicie, że czytanie jej to prawdziwa przyjemność.
Neue Züricher Zeitung
Prawdziwie poruszająca opowieść o matkach i córkach, która potrafi zauroczyć magicznym, pięknym i plastycznym językiem. Jest ironiczna i zarazem szczera.
Nürnberger Nachrichten
Poetyckie jak baśń, zajmujące jak kryminał psychologiczny, poruszające jak reportaż społeczny.
Brigitte
Banałem jest stwierdzenie, że każde zło ma swoją genezę, tyle że Axelsson tego nie mówi, lecz bardzo subtelnie pokazuje.
Zofia Beszczyńska, „Nowe Książki”
Majgull Axelsson (ur. 1947), pisarka szwedzka, jest także wybitną dziennikarką, autorką kilku książek publicystycznych. Mieszka wraz z mężem i dwoma synami w Sztokholmie. Już pierwsza powieść, Daleko od Niflheimu (1994; W.A.B. 2003), przyniosła jej międzynarodowy sukces. Kwietniowa czarownica (1997; W.A.B. 2002) otrzymała w 1997 roku najważniejszą szwedzką nagrodę literacką Augustpriset (odpowiednik nagrody Pulitzera) i stała się światowym bestsellerem. W 2004 roku autorka wydała kolejną powieść Den jag aldrig var (Ta, która nie istniała).
|