Kobiecy Katalog

 Baza kalorii

Kalendarz dni płodnych (2)

Mówi się, że mężczyźni są bardziej prości w obsłudze niż kobiety... Ale chyba mi sie trafił bardziej skomplikowany przypadek:)a może to ja chciałabym wszystko uprościć?

Poznałam świetnego chłopaka, spotykamy się od ponad miesiąca. Spędzamy czas głównie na wielogodzinnych rozmowach, czasem wyskoczymy w jakieś romantyczne miejsce (jego pomysły, np wypad nad leśne małe jeziorko o 4 rano, żeby zobaczyć wschód słońca)Oboje jesteśmy w tym samym wieku, mamy po 22 lata.

Mój problem polega na tym, że ja chciałabym od tej znajomości czegoś więcej, a wygląda na to, że on nie jest do końca na to gotowy, bo nie można powiedzieć, że nie chce. W czasie naszej ostatniej rozmowy powiedział mi, że sam nie wie jeszcze czego chce, bo z jednej strony chce zatrzymać mnie dla siebie, a z drugiej potrzebuje czasu. Co może oznaczać ta potrzeba czasu? Czy nie dojrzał jeszcze do związku czy może nie jest przekonany do mnie? Powiedział też, że dla niego to za szybko się dzieje. A taka jest prawda, że między nami oprócz niewinnych przytuleń, trzymania za rękę czy JEDNEGO dłuższego pocałunku(z jego inicjatywy) nic więcej nie zaszło.

Ja coraz bardziej angażuję się w tą znajomość, widzę, że on też, bo nasze spotkania są teraz częstsze i cieplejsze.

Nie wiem jak mam do tego podejść... Wiem, że powinnam cierpliwie czekać, ale też mam dość porywczy temperament i brakuje mi cierpliwości, po prostu nie potrafię czekać, chciałabym mieć wszystko na teraz, a najlepiej na wczoraj I też nie jestem przyzwyczajona do takich podchodów, bo przeważnie jak z kimś zaczynałam się spotykać, to widziałam to zainteresowanie chłopaka mną w każdym spojrzeniu, słowie, czynie, a w tej znajomości mam wrażenie, że role sie odwróciły, co mi też do końca nie odpowiada. Pogubiłam się w tym wszystkim... a może za dużo wymagam od razu. Mogłabym ponownie nabrać dystansu do niego, ale boję, że on wtedy odbierze to jak mój odwrót i że nie jestem już zainteresowana... Czy miałyście podobne przypadki? Jak to rozgrywałyście? Ja jestem po raz pierwszy w takiej sytuacji i kompletnie nie wiem jak mam się zachowywać. Oczywiście... trzeba być sobą, ale czuję, że muszę obrać jakąś delikatną taktykę... A może... ehh, mnóstwo wątpliwości. a może za dużo myślę?

Może to ma znaczenie- on miał tylko jeden związek, jeszcze w czasach szkoły średniej, dla niego nie zakończył się mile(dziewczyna bardzo brzydko go potraktowała)ale nie wydaje mi się, że to miałby być problem.

Dziękuję z góry za wszelkie sugestie! Pozdrawiam [/b]

Ja miałam taką sytuację - prawie identyczną. Czekałam. I warto było. To, że został tak potraktowany kiedyś, mogło się bardzo odbić na jego psychice. Musi się teraz przekonać, że nie jesteś taka jak jego była. Tzn. na pewno już o tym wie, że taka nie jesteś, ale musi się otworzyć. Trafił Ci się prawdopodobnie (tak jak mi) bardzo wartościowy mężczyzna. Musisz sama zdecydować czy czujesz do niego coś pięknego i prawdziwego i chcesz na niego czekać. Powodzenia.
_________________

wbrew pozorom to może jednak być problem, znam to z własnego doświadczenia, wprawdzie mogło by się wydawać że jest dobrze skoro jesteśmy małżeństwem ale przyznaję że czasem jest trudno przeżyć tę obojętność, wiem że mnie kocha na swój sposób, tylko ze mi mało, może dlatego moje życie nie jest nudne, codziennie robię coś dla siebie żeby czuć się szczęśliwą a poza tym jestem mamą i to daje mi dużo satysfakcji i przede wszystkim zajmuje czas a to ważne, jesteśmy już razem sześć lat i ja wciąż muszę walczyć o tę odrobinę czułości, tylko że ja sie już to tego po prostu przyzwyczaiłam
dla ścisłości mój m miał też tylko jedną kobietę przede mną i też go brzydko potraktowała i chyba wypadło na mnie że ja to muszę odpokutować, moze to śmieszne ale tak jest no i z tym po prostu trzeba umieć żyć
_________________

juba napisała:

Ja coraz bardziej angażuję się w tą znajomość, widzę, że on też, bo nasze spotkania są teraz częstsze i cieplejsze. Nie wiem jak mam do tego podejść... Wiem, że powinnam cierpliwie czekać, ale też mam dość porywczy temperament i brakuje mi cierpliwości, po prostu nie potrafię czekać, chciałabym mieć wszystko na teraz, a najlepiej na wczoraj

Kochana, cieprliwość to zaleta a nie wada i jeśli trafił Ci się taki facet, to powinnaś spróbować tej cierpliwości..
Miesiąc znajomości to nie jest dużo.. Może On cię sprawdza w ten sposób... Np. czy czasem nie jesteś za łatwa, bo np. takich kobiet nie lubi..
Radze Ci się zastanowić nad tym, bo pospieszaniem chłopaka możesz stracić wszystko...
_________________

Spotykalam sie z jednym chlopakiem i mialam podobny problem.
(Do facetow jest jednak potrzebna instrukcja obslugi. )

Tamten facet zostawil swoja dziewczne dla mnie, tak mi sie wydawalo. ALe pozniej wszystko jakos inaczej sie toczylo, zaczelam zauwazac,ze on poprostu sam nie wiedzial czego chce od zycia.
I jest tak do dzisiaj, czasem sie mijamy. Wczesniej zanim sie wyprowadzialam z rodzinnego miasta spotykalismy sie czasem. Ma dziewczyne, nawet narzeczona ale widze, ze pogrywa z nia tak samo. Niby sa razem ale na rzaden ruch go nie stac. Nie mieszkaja ze soba, choc dzieli ich bardzo duza odleglosc. Tak jest mu na reke. I mimo iz ma troche wiecej niz 22 lata. I powinien sie okreslic.

Mysle, ze powinnas jeszcze troche poczekac ale tez bez przesady. w koncu wszsytko ma swoje granice.
_________________

to ja miałam tak ze sobą poznałam mojego obecnego chłopaka...on twierdził ze sie we mnie zakochał od pierwszego wejrzenia i wogole... zaryzykowałam i zgodziłam sie zostac jego dziewczyna... po tygodniu jednak go zostawiłam... mowiąc ze wogole do siebie nie pasujemy. on jednak sie nie poddał. przez 3 miesiace probował sie do mnie zblizyc. to było miłe jak facet walczył o moje wzgledy;) no i udało sie jestesmy szxczesliwa(jak narazie) para;)i mam nadzieje ze tak bedzie zawsze;) wiec ty tez badz cierpliwa;) zycze powodzenia;)
_________________



Kiedy znajdziemy się na zakręcie... co z nami będzie??

© 2006-2024 ByćKobietą.pl - portal dla Kobiet
skrypt forum: © phpBB